prawie za każdym razem, na początku zadziwia mnie,

jak bardzo moi młodzi uczniowie przywiązani są do tradycyjnego,

nazwijmy to delikatnie, podejścia do nauki.

Skąd to przywiązanie, albo inaczej,   akceptacja wkuwania i wbijania do swojego umysłu sztywnych, bezdusznych zasad,

reguł i informacji u uczniów ery komputeryzacji, internetu,

nieograniczonego dostępu do informacji?
Bezmyślne wkuwanie nie tylko usypia mózg, a co za tym idzie blokuje zdolność efektywnej nauki,

ale też nie pozwala uczniowi na rozwój, jako badacza i odkrywcy czegoś nowego.

To z kolei wnosi poczucie nudy i beznadziei w związku z brakiem postępów i tak koło frustracji się toczy.
A może właśnie nadmiar bodźców zewsząd, bezkresnego wymiaru informacji

zawartych w internecie, stanowi sedno problemu.

Nie starczy nam życia, aby zobaczyć wszystkie filmy, filmiki, vlogi.

Nie przeczytamy wszystkiego, nie obejrzymy wszystkich zdjęć i obrazów. Stop!
Najpierw zbudujemy w sobie właściwe i przyjazne podejście do nas samych,

jako uczniów. Tak, tak. To taka mała rewolucja w sposobie patrzenia na siebie,

jako uczącego się. Pomoże nam w tym „Manifest Uczącego się Angielskiego”.

Autorem manifestu jest Steve Kaufmann – poliglota znający 10 języków.

Czytajcie go powoli i na głos, to bardzo ważne.

Powracajcie do manifestu w chwilach trudnych, zwątpienia i braku siły.

Kiedy wydaje się Wam, że tracicie motywację do dalszego działania.

✅ Mogę być biegły. Moim celem jest być biegłym. Moim celem nie jest bycie perfekcyjnym.

✅ Moim celem jest tylko być biegłym. Mogę być biegły i wciąż robić błędy.

✅ Potrzebuję zacząć od samego początku. Nie będę myślał o regułach gramatycznych.

✅ Zapomnę o quizach i testach. Zapomnę wszystkie swoje pomyłki.

✅ Zapomnę o moim ojczystym języku.

✅ Zapomnę kim jestem. Stanę się nowym człowiekiem , mówiącym nowym językiem.

✅ Będę się cieszył nowym językiem. Skupię się na czerpaniu przyjemności z nauki.

✅ Właśnie tak będę się uczył, żeby osiągnąć biegłość. Wiem, że mogę to zrobić.
✅ Wiem jak będę się uczył. Będę słuchał często, każdego dnia. Rozluźnię się.

✅ Będę słuchał w dzień i w nocy. Będę słuchał i pozwolę językowi wejść do mojego umysłu.

✅ Wybiorę treści które lubię słuchać , gdzie głos jest przyjemny.

✅ Będę słuchał dźwięków i rytmów języka. Będę słuchał słów i fraz, ale nie będę się martwił tym czego nie rozumiem.

✅ Nadal będę słuchał i cieszył się językiem .

✅ Będę słuchał w autobusie, na spacerze i nawet podczas wykonywanie innych obowiązków.

✅ Słuchanie pomoże mi stać się biegłym.

?Będę czytał to co słucham. To pomoże mi w zrozumieniu.

? Czasami to co przeczytam będzie pełne słów i fraz których nie znam.

? Zachowam je i będę powtarzać regularnie. Nie jest ważne, że szybko zapominam znaczenie nowych słów i fraz.

? Jeśli będę kontynuował słuchanie, czytanie i powtarzanie ich, one w końcu staną się częścią mnie.

? Czasem przeczytam łatwą treść w której znam większość słów.

?  Zrobię to dla zabawy ,tak język będzie stawał się dla mnie naturalny.

✅ Czytanie pomoże mi stać się biegłym.

? W miarę jak będę kontynuował słuchanie i czytanie będę rozumiał coraz więcej naturalnie.

? To da mi poczucie osiągnięcia sukcesu i mocy kiedy mój umysł przyzwyczai się do nowego języka.

?  To zachęci mnie do kontynuacji nauki. Ważne jest, aby kontynuować z energią i entuzjazmem.

?Przyzwyczajenie się do nowego języka zajmuje miesiące. Potrzeba czasu, żeby stać się biegłym.

✔ Jestem cierpliwy. Nie mam nic przeciwko poświęceniu dużej ilości czasu na to,

żeby stać się biegłym ponieważ lubię to robić.

✔ Wiem ,że gdy zauważam coraz więcej słów i fraz, będę w stanie zrozumieć coraz więcej z tego co usłyszałem i przeczytałem.

✔ Jeśli zrozumiem to co przeczytałem i usłyszałem wkrótce będę w stanie mówić i pisać.

✔Dopóki nie zrozumiem tego, co usłyszałem i przeczytałem, nie będę w stanie dobrze mówić i pisać.

✔ Ale nie ma pośpiechu.

✅ Nawet jeśli nie rozumiem wszystkiego mogę powtarzać to co usłyszałem.

✅ Mogę powtarzać słowa, imitując dźwięki . Mogę powtarzać frazy i zdania, imitując rytmy.

✅ Mogę nawet czytać na głos. To nie ważne ,że moja wymowa nie jest jeszcze naturalna.

✅ Tylko powtarzanie i czytanie na głos pomoże mi usłyszeć brzmienie języka i sprawi,

że będę bardziej komfortowo mówił.

✅Stopniowo moja wymowa poprawi się i będę w stanie mówić z pewnością siebie i stanę się biegłym.

Bye for now
Your teacher, Barbara

Zastanawiając się nad skutecznymi technikami uczenia się powinniśmy

najpierw spojrzeć na siebie-tak jak się patrzy w lustro
i dostrzec swoje mocne strony.

Popatrz na siebie i zastanów się dlaczego tak jest,
że właśnie matematyka jest ulubionym przedmiotem?
A może uwielbiasz rysować i spędzać czas na słuchaniu muzyki,
znasz się jak nikt inny na drużynach piłkarskich i potrafisz wymienić ich zawodników?

Albo spędzasz czas ze znajomymi, a oni lubią rozmawiać z Tobą i często opowiadają Ci o swoich problemach.

Każda z tych rzeczy mówi o Tobie bardzo dużo.

Jak wiele rzeczy potrafisz  robić i gdzie lubisz spędzać czas.

Pomyśl tylko ile udało Ci się ostatnio osiągnąć w tym co lubisz.

Jesteś z siebie dumny?

Powinieneś – to są Twoje mocne strony!

Najlepiej zapisz je! Jeśli trudno Ci dalej znaleźć zapytaj najbliższych co lubią w Tobie. Zapisz!

A teraz popatrz na kartkę i pomyśl jak te rzeczy wiele mówią o Tobie

i jak mogą Ci pomóc w skutecznym uczeniu się.

Jeśli uwielbiasz zagadki, matematykę, rozwiązywanie rebusów to możesz to wykorzystać w nauce.

A jak może Ci pomóc umiejętność tworzenia, rysowania, obrazowego przedstawiania rzeczywistości?

Czy możesz wykorzystać to w nauce matematyki?

Oczywiście – uruchom swoją wyobraźnię.

A jeśli świetnie zapamiętujesz piłkarzy i poruszanie się na boisku

to wystarczy tylko zabrać swoje podręczniki i zacząć się uczyć

tam gdzie jest Ci najprzyjemniej i pomyśl jak masz to rozegrać.

Osoby lubiące ludzi często również uczą się wspólnie-tak wiele można wynieść ze wspólnej nauki.

Już teraz widzisz, że nie jest to takie trudne, wystarczy znaleźć w sobie mocne strony

przyłożyć je do nauki i nauka nabierze skuteczności.

Ale najważniejsze o czym nie możesz zapomnieć to NAUKA MOŻE BYĆ PRZYJEMNA.

Wiem, że może to brzmieć „dziwnie” ale uwierz, że jest to realne!!!

Wystarczy spojrzeć na siebie, uśmiechnąć się i pomyśleć dam sobie radę skoro tak wiele potrafię!

Trener technik pamięciowych

Agnieszka Beczek

Jeśli chcesz więcej informacji, zapisz się na darmową lekcję,

a my oddzwonimy do Ciebie.

Bezpłatna lekcja

Od dawna wiadomo, że stres nie sprzyja zapamiętywaniu i koncentracji. Odczuwają go wszyscy, każdy jednak inaczej. Pewien poziom stresu jest nam bardzo potrzebny – mówimy wtedy o EUSTRESIE. Taki stres mobilizuje nas do wstania z łóżka, umycia się i staranności w obowiązkach dnia. Jeśli jednak czujemy się zbytnio pobudzeni, boimy się czegoś- to stan, w który nazywa się DYSTRESEM. Wówczas czujemy się bardzo nerwowi, mamy smutne myśli, brakuje nam energii.

2. Dotyka każdego

Stres jest naturalną reakcją organizmu człowieka i zjawiskiem powszechnym. Pojawia się w określonych sytuacjach i wymaga mobilizacji i energii do działania. Stres zawsze był obecny w szkole. Większość uczniów czuje go przed kartkówką, sprawdzianem, pytaniem. Prawdopodobnie nie ma ucznia, który nie czułby pobudzenia przed takimi sytuacjami. Ciekawostką jest jednak fakt, że niektórzy stresują się na tzw. „zdrowym” poziomie, są więc zaangażowani by np. kartkówkę napisać najlepiej jak się da, pracują pilnie do końca i nie odpuszczają. Są i tacy, którzy odczuwają stres zbyt silny, wówczas wiedza, której się uczyli zostaje niejako „zablokowana” i trudno ją wydobyć z przestrzeni mózgu. Taką sytuację potwierdzają badania naukowe, stres blokuje pamięć i zaburza sprawne funkcjonowanie umysłu. Co może stresować ucznia lub studenta:

• • niezapowiedziana kartkówka,
  • sprawdzian pisemny
  • zbyt wysokie oczekiwania rodziców
  • zbyt wymagający nauczyciel,
  • złe oceny,
  • strach przed odpowiedzią ustną,
  • obawa ośmieszenia się przed klasą,
  • złośliwości kolegów i nauczycieli,
  • brak akceptacji wśród kolegów,
  • egzaminy (matura, badanie wyników klas VI),
  • wezwanie rodziców do szkoły,
  • rozmowa z dyrekcją,
  • utrata poczucia bezpieczeństwa,
  • domowe problemy.

3. Czy można go oswoić ?

Zakładając, że stres dotyczy wszystkich i zostanie z nami do końca naszych dni – warto, a nawet powinniśmy go oswoić, czyli nauczyć się z nim żyć tak by nam nie przeszkadzał. Oto kilka najpopularniejszych sposobów, które warto przemyśleć

• rozładuj emocje przez: spacer, sport, gry zespołowe czy towarzyskie,
• odpoczywaj robiąc coś , co sprawia Ci przyjemność (czytanie książki, słuchanie muzyki).
• dla relaksu oglądnij komedię, śmiech znakomicie rozładowuje napięcie,
• odżywiaj mózg prawidłowo, można dzisiaj być przekarmionym ale niedożywionym – mózg potrzebuje posiłków z dużą ilością magnezu, żelaza, witamin – znajdziesz to min. w orzechach, płatkach owsianych, bananie czy warzywach,
• śpij odpowiednio długo – by mózg ucznia wypoczął potrzebuje co najmniej 8 h snu z czego 2h powinny być przed północą – wtedy najbardziej regenerujesz organizm,
• planuj swoje obowiązki – nie pozwól by rozpraszacze ( komputer, telewizor ) kradły ci energie i czas,odpoczywaj świadomie – nie mieszaj tego czasu z innymi zajęciami,
• naucz się myśleć pozytywnie – czyli pracuj na maksimum swoich możliwości a potem spokojnie i z wiarą w siebie podchodź np. do sprawdzianów,
• polub siebie ze wszystkimi zaletami i wadami – nikt nie jest doskonały!

1. 1. Używaj pamięci 

1. Gdy już przeczytasz stronę książki, odwróć wzrok i przypomnij sobie jej główne
   idee. Spróbuj przypominać sobie te idee wchodząc do innego pomieszczenia niż to, w którym się ich nauczyłeś. 

1. 2. Sprawdzaj swoją wiedzę

1. Na każdy temat i możliwie jak najczęściej. Fiszki są Twoimi najlepszymi przyjaciółmi.

1. 3. Zbrylaj zadania 

1. Zbrylanie polega na zrozumieniu i ćwiczeniu rozwiązywania danego zadania,  tak by rozwiązanie pojawiało się natychmiast. Gdy już rozwiążesz zadanie, przećwicz je ponownie. Upewnij się, że potrafisz je rozwiązać krok po kroku bez żadnej pomocy.

4. 4. Stosuj odraczane powtórki 

4. Podobnie jak sportowcy zaplanuj swoje sesje uczenia się w ciągu dnia, robiąc pomiędzy nimi przerwy. Twój mózg jest jak mięsień – nie zniesie zbyt długich ćwiczeń naraz.

4. 5. Wykorzystuj różne techniki pamięciowe do rozwiązywania zadań 

4. – nigdy nie ćwicz zbyt długo z użyciem jednej techniki,
5. – łącz różne typy zadań,
6. – po każdym zadaniu domowym lub teście przejrzyj swoje błędy, postaraj się zrozumieć dlaczego je popełniłeś, a następnie rozwiąż ponownie zadania,
7. – pisz ręcznie (nie na komputerze)  – zapisuj po jednej stronie treść zadania, a po drugiej jego rozwiązanie – pisanie ręczne powoduje tworzenie silniejszych śladów pamięciowych w mózgu,
8. – możesz sfotografować albo zeskanować swoje notatki i wprowadzić je do aplikacji na smartfonie,
9. – wybieraj w sposób losowy zadania z podręcznika i sprawdzaj czy  jesteś w stanie rozwiązać je bez podpowiedzi.

6. 6. Rób sobie przerwy

6. Zdarza się, że nie potrafisz rozwiązać zadania za pierwszym razem, gdy je zobaczysz. Dlatego lepiej jest się uczyć odrobinę każdego dnia, niż na raz wszystkiego. Kiedy czujesz frustrację zrób sobie przerwę, tak by inna część Twojego mózgu mogła przejąć pałeczkę i rozwiązywać problem w tle.

6. 7. Używaj pytań i prostych analogii

6.  Gdy masz problem ze zrozumieniem zagadnienia pomyśl sobie „ Jak mógłbym to wyjaśnić, by zrozumiał to dziesięciolatek?” Używaj analogii, porównuj dane pojęcia do innych różnych bliskich Tobie rzeczy. Nie wyjaśniaj pojęć tylko w myślach – powiedz je na głos lub zapisz. To pisanie bądź mówienie sprawia, że głębiej kodujesz to, czego się uczysz.

6. 8. Skup się 

6. Wyłącz wszystkie rozpraszające urządzenia, wycisz dźwięki w komputerze i telefonie komórkowym, a następnie ustaw minutnik na 25 minut. Przez ten czas skoncentruj się i pracuj tak wydajnie jak potrafisz. Gdy minutnik zadzwoni, zrób sobie przerwę. Taki sposób może naprawdę posunąć Twoją naukę do przodu.

6. 9. Zaczynaj od najtrudniejszych zadań 

6. Zrób najtrudniejszą rzecz danego dnia wcześnie rano, kiedy jesteś rześki i wypoczęty.

1. 10. Stosuj technikę pamięci umysłowego kontrastu 

6. Pomyśl o swojej aktualnej sytuacji i zestaw ją z tym miejscem, w którym chciałbyś się znaleźć, gdy skończysz naukę. W swoim kąciku do nauki umieść zdjęcie lub napis, które będą Ci przypominać o tym marzeniu. Patrz na to, kiedy Twoja motywacja osłabnie.

STOSUJ TE ZASADY W SWOJEJ NAUCE,
a zobaczysz jak szybko i skutecznie poprawisz swoje oceny!

Na podstawie książki B. Oakley „Głowa do liczb”- Helion, Gliwice 2015

Dziecko, kiedy wraca ze szkoły do domu, chce się trochę odprężyć i odpocząć.
Niestety widmo pracy domowej odbiera mu tę chwilę wytchnienia.
Dorośli wiedzą, że codzienne odrabianie lekcji to ćwiczenie koncentracji,
systematyczności i nauka dotrzymywania terminów.

Odrabianie lekcji nie musi być jednak koszmarem
i nieustanną walką między rodzicami. a dzieckiem.

11 rad jak sprawić, aby zadania domowe nie były udręką dla dziecka?

1. Nie strasz szkołą – od najmłodszych lat rozbudzaj w dziecku ciekawość świata

i chęć zdobywania wiedzy. Staraj się stwarzać pozytywny obraz szkoły!

2. Okazuj zainteresowanie – nie tylko ocenami swojej pociechy, ale przede wszystkim tym, czego się uczy.

3. Wybierz miejsce

– stolik czy biurko przeznaczone do odrabiania lekcji musi być tak ustawiony,
aby światło dzienne padało z lewej strony,

– zwróć uwagę na porządek na biurku – niepotrzebny chaos wprowadza zamęt w umyśle dziecka,
– oświetlenie elektryczne niezbyt jaskrawe i nie za słabe,

– krzesło winno być dostosowane do wzrostu dziecka (najlepiej z regulacją),

– temperatura w pokoju: ok. 20 C – w zbyt wysokiej temperaturze trudno jest się skoncentrować,

– uchylone okno lub lufcik pozwala na lepsze dotlenienie.

4. Ustal odpowiednią porę – dziecko nie powinno zastanawiać się nad tym,
kiedy jest czas na odrabianie lekcji. To musi być z góry ustalone.
Najlepiej stała godzina, która spowoduje, że u dziecka wykształci się nawyk.
Ważne, aby nie było to bezpośrednio po powrocie ze szkoły lub zaraz po obiedzie.

Dziecko musi przynajmniej chwilę odpocząć po zajęciach szkolnych i po posiłku.
Jeżeli twoja pociecha nie ma zadanych lekcji, zachęć ją do poczytania książki (niekoniecznie lektury).

Takie postępowanie nauczy dziecko systematyczności i pozwoli mu znaleźć czas na inne zajęcia.

5. Pobyt dziecka w świetlicy – Pamiętaj! Przy najlepszych chęciach dzieci i nauczycieli świetlicy,
praca tam wykonywana nie daje tych samych rezultatów, co nauka w domu.

Całodzienne przebywanie w szkole w gronie rówieśników, w hałasie
i obowiązek podporządkowywania się rygorom szkolnym męczy dziecko i wpływa niekorzystnie
na jakość odrabianych lekcji. Po powrocie do domu wskazany jest krótki odpoczynek.

6. Przygotuj plan nauki – Podpowiedz dziecku, że uporanie się na samym początku, kiedy nie jest jeszcze zmęczone,
z najtrudniejszym zadaniem (np. z matematyki czy napisaniem wypracowania) sprawi, że reszta pójdzie znacznie łatwiej.

7. Rób przerwy – w trakcie nauki domowej potrzebny jest odpoczynek.

Wskazane są krótkie przerwy, najlepiej na powietrzu, ale tylko we właściwym momencie, np. po przeczytaniu czytanki,
po wykonaniu zadania z matematyki.

8. Dziecko musi pracować samodzielnie – nie stójmy nad dzieckiem, nie dyrygujmy nim.

Powinniśmy być zawsze w pobliżu i dyskretnie obserwować naukę dziecka, czuwając nad prawidłowym przebiegiem odrabiania lekcji.
Cenne jest naprowadzanie dziecka, zmuszające do samodzielnego myślenia.
Nie szczędźmy dziecku pochwał za dobrze wykonaną pracę.

9. Przyzwyczaj dziecko do tego, że ma obowiązek zapamiętać polecenia nauczyciela
dotyczącego zadania domowego

– chodzi tu głównie o systematyczne przynoszenie przyborów szkolnych
i dokładne wykonywanie poleceń nauczycielki, a także przynoszenie z domu potrzebnych do lekcji materiałów.

10. Umożliwiaj dziecku praktyczne zastosowanie zdobytych wiadomości i umiejętności – 

dom rodzinny daje wiele okazji do tego, np. samodzielne pisanie życzeń świątecznych, imieninowych,
pisanie listów, załatwianie drobnych sprawunków i obowiązek rozliczania się z powierzonych pieniędzy itp.

11. Rozwijaj zainteresowania dziecka – rozwój zainteresowań uzależniony jest
od środowiska rodzinnego i od zdolności dziecka. Rodzice najwcześniej dostrzegają pewne predyspozycje dziecka,
a przez umiejętne zabiegi wychowawcze potrafią ukierunkować i rozwinąć jego zainteresowania.

Jeśli chcesz się dowiedzieć jak i dlaczego warto wspomóc naukę dziecka w wieku szkolnym,
wypełnij krótką ankietę, która pozwoli na dobranie najlepszych rozwiązań dla Twojego dziecka.

Kliknij tutaj:

Będziesz mogła wraz z dzieckiem zobaczyć lekcję pokazową, wykonać kilka ćwiczeń
i przekonać się, że ucząc się warto stosować techniki pamięciowe
oraz metody, które przyśpieszają i ułatwiają naukę.

Beata Sroczyńska
nauczyciel SP

Rozterki czasu wolnego

Bardzo często mamy do czynienia z sytuacją, kiedy w upragnione wolne dni czujemy powiew nudy. Jako rodzice, często pracujący niemal przez cały rok, nie jesteśmy w stanie rzucić wszystkiego i wyjechać na długie wakacje. A dzieci przecież nienawidzą nudy. Co możemy zrobić kiedy świeci słońce albo pada deszcz? Jak korzystać z uroków miejsca naszego zamieszkania? Jak zorganizować czas, kiedy w końcu wyjedziemy na upragnione wakacje? Spróbujmy odpowiedzieć sobie na te pytanie i raz na zawsze skończyć z nudą.

Wakacje w naszej okolicy

Będąc na miejscu, też możemy ciekawie spędzić czas z naszymi pociechami. Nie musimy wcale ograniczać się do domowych zabaw i gier, które często powtarzane nie są już tak atrakcyjne. Wystarczy wziąć mapę w dłoń (lub skorzystać z Internetu) i rozejrzeć się za najciekawszymi miejscami w naszej okolicy. Wtedy z pewnością dojdziemy do wniosku, że jesteśmy w stanie zapewnić naszemu dziecku szereg atrakcji na świeżym powietrzu, np.:

• zorganizować jednodniową wyprawę po najbliższej okolicy,
• wybrać się na półdniową wycieczkę do zoo, parku (tego zwykłego czy rozrywki), planetarium, na piknik czy nad rzekę,
• postawić na wycieczki edukacyjne do takich miejsc jak muzeum, teatr czy kino.

Uroki lokalnych ośrodków kulturalnych…

Takie ośrodki jak domy kultury czy wspomniane muzea, teatry i kina często mają w swojej ofercie specjalne zajęcia dla dzieci. Warto się z nimi zapoznać i znaleźć coś, co wiązałoby się z zainteresowaniami naszego dziecka. Władze miasta czy mniejszych miejscowości najczęściej dbają o to, by dzieci nie nudziły się w trakcie wakacji. Jeśli nie jesteśmy w stanie poświęcić naszym pociechom całego dnia, to jest to znakomita alternatywa spędzania wolnego czasu.

… i oświatowych

Może to zabrzmieć dziwnie, ale w trakcie wakacji możemy wysłać dziecko do szkoły. Bez obaw, nie chodzi tu wcale o dodatkowe zajęcia lekcyjne, ale o dobrą zabawę. Ośrodki oświatowe organizują różnego rodzaju zajęcia dla dzieci, dzięki którym mogą one poszerzać swoją wiedzę z dziedzin wpisujących się w ich zainteresowania. Warto zatem przejrzeć ofertę szkół czy bibliotek i zapisać dziecko na:

• półkolonie,
• zajęcia tematyczne,
• wycieczki plenerowe, gdzie nasze pociechy będą spędzać czas ze swoimi kolegami i koleżankami.

Na plaży fajnie jest

Wakacje kojarzą nam się przede wszystkim ze słońcem i plażą. Nie zawsze trzeba wyjeżdżać do ciepłych krajów, by spędzić miło czas nad wodą i trochę się opalić. Możemy rozejrzeć się za basenami i parkami wodnymi, które znajdują się w naszej okolicy. Miejskie ośrodki kultury często posiadają własne baseny, z których w trakcie wakacji dzieci mogą korzystać za niższą opłatą lub całkowicie za darmo. A jeśli ktoś woli bardziej naturalne plażowanie, to w pobliżu z pewnością znajduje się jakieś jezioro.

Trochę aktywności

Wolny czas to nie tylko wypoczynek. Warto zadbać o to, by nasze pociechy mogły się trochę wyszaleć. Weźmy do ręki mapę i sprawdźmy, gdzie znajdują się:

• parki,
• place zabaw,
• obiekty sportowe,
• bezpieczne drogi rowerowe.

Ruch na świeżym powietrzu to podstawa zdrowego trybu życia. Korzystajmy z pięknej pogody i zagrajmy z dzieckiem w piłkę, tenisa czy badmintona.

J.R.

Nigdy nie jest za wcześnie

Przy podziale obowiązków należy pamiętać, że dziecko nigdy nie jest za małe. Wiadomo, dwu czy trzylatki nie będą w stanie obsłużyć odkurzacza, ale dadzą sobie radę z układaniem swoich zabawek. Obowiązki należy przydzielać stopniowo. Zaczynamy od małej ilości i odpowiednio dostosowujemy je do wieku dziecka. Tym samym od ułożenia zabawek czy odłożenia klocków na swoje miejsce przechodzimy do odkładania talerzy do zlewu czy zmywania.

Łączymy przyjemne z pożytecznym

Dla maluchów pomoc w domu może być świetną zabawą. Problem polega na tym, że możemy je bardzo łatwo zniechęcić. Najczęściej popełniane błędy to wyręczanie dziecka i poprawianie wszystkiego, co zrobi. Z czasem znajdziemy się w sytuacji, w której cały dom będzie na naszej głowie. Powinniśmy chwalić i doceniać nasze pociechy, bo to stanowi dodatkową motywację do wypełniania obowiązków. Na początku możemy uczestniczyć w tych czynnościach, dając odpowiedni przykład, ale z czasem dzieci powinny stać się samodzielne.

Obowiązki dla trzylatka

Aby ułatwić nieco przydział obowiązków w stosunku do wieku,  prezentujemy kilka przykładów. Małe dzieci nie będą w stanie same wykonać wielu prac domowych, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by uczestniczyły w nich w charakterze pomocnika. Trzylatki mogą:

• odnosić zabawki na miejsce,
• same się ubierać i składać ubrania,
• pomagać w nakrywaniu do stołu,
• odnosić naczynia na miejsce.

Obowiązki dla cztero i pięciolatka

Im dalej w las, tym więcej drzew, a im dziecko starsze, tym więcej obowiązków. W przypadku cztero i pięciolatków możemy poszerzyć nieco zakres prac domowych. Dziecko w tym wieku może:

• sprzątać swój pokój (przy drobnej pomocy rodzica),
• pomagać w nakrywaniu i sprzątaniu stoły,
• pomagać w sprzątaniu (np. samodzielnie wycierając kurze czy zamiatając),
• składać swoje ubrania.

Obowiązki dla sześcio i siedmiolatka

Dzieci w wieku wczesnoszkolnym można angażować w większą ilość prac domowych. Oczywiście należy pamiętać o obowiązkach, które nasze pociechy wykonywały już wcześniej. Sześcio i siedmiolatki mogą:

• sprzątać swój pokój (już samodzielnie),
• nakrywać do stołu,
• pomagać w sprzątani (do wspomnianych wcześniej czynności możemy dołożyć układanie rzeczy),
• pomagać w zmywaniu (np. wycierając naczynia).

Obowiązki dla dzieci w wieku od ośmiu do dziesięciu lat

W tym wieku nasze pociechy przestają być już maluchami i mogą uczestniczyć w wypełnianiu wielu obowiązków. Poza tym większość prac domowych mogą wykonywać już samodzielnie. Dzieci w tym przedziale wiekowym mogą:

• robić sobie kanapki,
• sprzątać swój pokój,
• pomagać w przygotowaniu rodzinnego posiłku,
• pomagać w sprzątaniu (tutaj dodajemy odkurzanie i mycie podłóg),
• samodzielnie ścielić łóżko,
• składać i układać w szafie swoje ubrania.

Obowiązki dla dzieci w wieku od dziesięciu do dwunastu lat

Na tym etapie dziecko staje się już nastolatkiem i może uczestniczyć we wszystkim, co robimy w domu i poza nim. Do jego obowiązków należą:

• samodzielne lekkie zakupy,
• przygotowywanie prostych posiłków,
• pomoc młodszemu rodzeństwu,
• wyprowadzanie psa (lub zajmowanie się innym zwierzątkiem domowym).

Należy pamiętać, że to młodsze dzieci najchętniej angażują się w prace domowe. Warto wykorzystać ten moment i pokazać dziecku, że pomoc w codziennych czynnościach to dobra zabawa. Dzięki temu uczymy nasze pociechy koncentracji. W tym przypadku możemy również korzystać z metod Europejskiego Instytutu Szkoleniowego, np. kursu Technik Pamięciowych, dzięki któremu dziecko z łatwością zapamięta listę zakupów. Bo nauka przydaje się nie tylko w szkole, ale też w życiu codziennym.

J.R.

Domowe przedszkole

Dla przedszkolaków powinniśmy wybierać książki:

• ilustrowane,
• przestrzenne i „rozkładanki”,
• edukacyjne.

Jeśli chodzi o książki przestrzenne i „rozkładanki”, są one świetną alternatywą do tradycyjnych lektur. Nie tylko wzbudzają ciekawość dziecka, ale również pobudzają jego kreatywność i zapewniają mnóstwo dobrej zabawy. Książki edukacyjne powinny z kolei podejmować problemy, z jakimi zmaga się każdy przedszkolak. Chodzi tu o takie sprawy jak mycie zębów, kąpiel itp. Są nawet całe serie książek, w których bohaterowie zajmują się rozwiązywaniem tych problemów. Dobrze sprawdzą się również bajki, które my sami znamy z dzieciństwa, czyli „Czerwony Kapturek”, „Brzydkie kaczątko”, „Przygody Koziołka Matołka” czy „Kubuś Puchatek”. Wiek przedszkolny to również idealny moment na pierwszą książkę encyklopedyczną.

Już chodzę do szkoły

Dzieciom w wieku wczesnoszkolnych z pewnością spodobają się książki, które:

• będą mogły czytać samodzielnie,
• będą miały duże litery,
• będą zawierały dużo ilustracji.

W tym przypadku świetnym wyborem będą tematyczne serie takie jak „Mikołajek”, „Koszmarny Karolek” czy „Nina”. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym rozpoczynają swoją przygodę z samodzielnym czytaniem, warto więc zadbać, by książki były odpowiednio dostosowane. Z pewnością pomogą duże litery i kolorowe ilustracje. Godne polecenia są również nowe wydania lektur z naszego dzieciństwa, m. in. „Dzieci z Bullerbyn” i „Pippi Pończoszanka”.

Coś dla starszych dzieci

Starsze dzieci mają zazwyczaj określone zainteresowania. Książki, które dla nich wybieramy, powinny:

• trafiać w ich gust,
• pobudzać do dyskusji.

Bardzo dobrym wyborem będą książki, które sami dobrze znamy, np. „Opowieści z Narnii”, „Ania z Zielonego Wzgórza” czy „Pan Samochodzik”. Dzięki temu będziemy w stanie dyskutować z dzieckiem na temat danej lektury. Nic tak nie pobudza do czytania jak wspólna dyskusja o książkach.

Przy wyborze książek dla dzieci należy pamiętać, by spełniały one podstawowe kryteria:

• powinny być wartościowe,
• wpisywać się w zainteresowania naszych pociech,
• być ładne dla oka,
• być dobrze wydane.

Kupno książki to pierwszy krok, kolejnym jest nauka czytania. Tego, jak czytać ze zrozumieniem i jak analizować czytane teksty, uczy nasz kurs „Szybkiego czytania”.

J.R.

Taki duży, taki mały

Warto pamiętać, że książki nie są przeznaczone jedynie dla starszych dzieci. Obecnie w sklepach jest tak ogromny wybór, że bez problemu znajdziemy tytuły dla naszych pociech niezależnie od ich wieku. Trzeba tylko przyjąć odpowiednie kryteria.

Książki dla niemowląt

W księgarniach znajdziemy już tytuły przeznaczone dla bardzo małych dzieci. Wybierając coś dla niemowlaka, musimy pamiętać, by były to książeczki:

• kontrastowe, czyli czarno-białe,
• sztywne, najlepiej kartonowe,
• bez ostrych rogów.

Świat niemowląt jest nieostry, dlatego w tym przypadku najlepiej sprawdzają się czarno-białe ilustracje. Nie ma sensu wybierać tych tytułów, do których dziecko będzie musiało jeszcze dorosnąć, o wiele lepiej jest wybrać coś „na teraz”. Nasza pociecha będzie miała z tego większy pożytek.

Coś na roczek

Dla dzieci 1+ doskonale sprawdzą się książki, które:

• są wykonane z trwalszej tektury,
• zawierają dużo obrazków,
• skupiają się wokół konkretnego tematu.

Lektury z dużą ilością obrazków znakomicie sprawdzają się przy nauce mówienia. W tym przypadku bardzo dobrze jest dobrać tytuł wpisujący się w zainteresowania naszego dziecka. Jeżeli wiemy, że lubi zwierzątka, idealnych wyborem będzie książeczka ze zwierzątkami.

Mam już dwa lata

Jeśli chodzi o dzieci powyżej drugiego roku życia, to warto nieco podnieść poziom trudności. W tym przypadku idealnym wyborem będą książki:

• z krótkimi dialogami,
• z dużą liczbą kolorowych obrazków,
• będące bajkami terapeutycznymi.

Dwulatkom śmiało możemy czytać klasykę literatury dziecięcej, np. Jana Brzechwę. Dwa lata to również doskonały wiek, by dziecko zaczęło pojmować czytanie jako świetną zabawę. W tym celu możemy wypróbować nowsze pozycje przeznaczone dla tej kategorii wiekowej. To również idealny moment na wprowadzenie bajek terapeutycznych, np. o korzystaniu z nocniczka czy o żłobku.

J.R.

Jest wiele zajęć, które pomagają utrzymać umysł i ciało w dobrej kondycji. W większości są to ćwiczenia ze sobą niepowiązane, a to wymaga dość dużej ilości wolnego czasu w ciągu dnia. Na szczęście jest joga, dzięki której możemy rozwinąć zarówno umysł, jak i ciało.

Joga na tapecie

Joga staje się coraz bardziej modna zarówno na świecie, jak i w Polsce. Rosnąca popularność tych zajęć sprawiła, że w ćwiczeniach biorą udział nie tylko dorośli, ale też dzieci i młodzież. Nic w tym dziwnego, bo za pomocą jogi można się wiele nauczyć.

Coś dla ciała i coś dla ducha

Joga przede wszystkim pomaga wzmocnić mięśnie i uelastycznić ciało, ale można z niej wynieść o wiele więcej. Dzięki niej możemy:

• osiągnąć wewnętrzną równowagę,
• nauczyć się cierpliwości,
• poprawić koncentrację.

Dzieciom bardzo ciężko przychodzi skupienie się na jednej rzeczy, a dzięki tym ćwiczeniom ta sztuka z pewnością stanie się łatwiejsza.

Praktyka czyni mistrza

Zajęcia z jogi polegają głównie na powtarzaniu tych samych sekwencji ruchowych. Nie wszystkie figury są łatwe, dlatego nauczymy się ich dopiero z czasem. Odpowiednio się wyciszając, jesteśmy w stanie panować nad swoimi emocjami i nie zrażać się porażkami. Pomaga w tym technika oddechu, którą poznajemy na zajęciach.

Zdrowie jest najważniejsze

Co istotne, jogę może praktykować każdy, ponieważ ćwiczenia wykonuje się we własnym tempie. Dzięki temu jesteśmy w stanie:

• stopniowo pokonywać różnego rodzaju ograniczenia fizyczne,
• doskonalić swoje umiejętności,
• poprawić stan zdrowia.

Ćwiczenia oddechowe sprawiają, że organizm jest odpowiednio dotleniony, a to znakomicie wpływa na naszą kondycję. Poza tym jogę możemy ćwiczyć również na świeżym powietrzu, co daje nam kolejny powód do wyjścia na zewnątrz.

Pozytywna energia

Joga sprawia, że jesteśmy o wiele lepiej nastawieni do świata. Ćwicząc, generujemy duże pokłady energii, a w efekcie jesteśmy bardziej zrelaksowani i lepiej śpimy. Większość osób traktuje jogę jako rodzaj gimnastyki, ale to tylko jedna strona medalu. O wiele bardziej wartościowe są korzyści duchowe, jakie możemy z niej wyciągnąć.

Wszystko to sprawia, że nasz mózg zaczyna lepiej pracować, co z kolei pomaga w nauce. Jak wspominaliśmy w naszym kursie koncentracji, ćwiczenia i aktywność ruchowa pobudzają nasze zmysły. Wystarczy ćwiczyć regularne, a efekty pojawią się bardzo szybko.

J.R.