W życiu każdego ucznia nauka powinna zajmować szczególne miejsce i nie oznacza to wcale rezygnacji z rozrywki. Uczyć się można również za pomocą zabawy – istnieje wiele gier (indywidualnych i towarzyskich), które nie tylko bawią. Jedną z nich są „Państwa Miasta”.
Zdecydowana większość pewnie kojarzy tę grę, jednak warto ją pokrótce opisać. Aby rozpocząć potrzebne są co najmniej dwie osoby, ale o wiele ciekawsze zawody można rozegrać w większej grupie. Sama gra nie wymaga wielu materiałów – każdy uczestnik potrzebuje kartki papieru i czegoś do pisania, np. długopisu. Na kartce należy narysować kolumny, do których będziemy wpisywać nazwy poszczególnych kategorii. Na początek proponujemy te standardowe: państwo, miasto, zwierzę, roślina, rzecz, imię i kolor. Kategorie można oczywiście poszerzać i zmieniać wedle uznania – im węższy zakres, tym więcej trzeba główkować, a dzięki temu rozgrywka staje się o wiele ciekawsza. Mając już wszystko przygotowane, przejdźmy do zasad.
Każdy gracz powinien usiąść w takim miejscu, by inni uczestnicy nie widzieli tego, co zapisuje na swojej kartce. Grę rozpoczyna wybrana osoba, mówiąc na głos „XYZ”. Po wymienieniu tych liter zaczyna w myślach mówić alfabet (A, B, C, D, itd.) do momentu, aż gracz siedzący po prawej stronie nie powie „STOP”. Następnie pierwszy gracz mówi na głos literę na której skończył (np. „P”) i wszyscy uczestnicy zapisują na kartkach słowa rozpoczynające się na tę konkretną literę, porządkując je w odpowiednich kategoriach. Uczestnik, który jako pierwszy zapisze słowa we wszystkich kategoriach, zaczyna liczyć na głos do 10. Kiedy odliczanie dobiegnie końca, pozostali uczestnicy odkładają długopisy i rozpoczyna się podliczanie punktów.
Za każdą „oryginalną” odpowiedź (czyli taką, której nie zapisał żaden z pozostałych graczy) przyznajemy sobie 10 punktów. Jeżeli co najmniej dwie osoby zapisały to samo słowo, każda z nich otrzymuje 5 punktów. Jeśli nie zdążyliśmy przypomnieć sobie słowa dla danej kategorii nie otrzymujemy nic. Może się jednak zdarzyć, że wyraz w którejś kolumnie zdołał zapisać tylko jeden z graczy. Wówczas otrzymuje on 20 punktów. Wszystkie punkty się sumują i należy je zliczać po każdej rozegranej rundzie. Zapisujemy je z boku tabeli i na końcu rozgrywki dodajemy do siebie, otrzymując wynik końcowy. Rund może być oczywiście bardzo dużo – gra nie ma żadnych limitów. Ważne jest tylko to, by po zakończeniu każdej partii alfabet mówiła kolejna osoba (najlepiej przyjąć zasadę ruchu wskazówek zegara).
Poprawność wszystkich odpowiedzi należy oczywiście sprawdzać. Są takie słowa, co do których nie będziemy mieli żadnych wątpliwości, np. koło, Polska, itp. W przypadku trudniejszych wyrazów można zawsze skorzystać ze słownika lub encyklopedii. Dzięki temu „Państwa Miasta” to nie tylko dobra zabawa. Ta gra ma również wiele walorów edukacyjnych – poszerza horyzonty, systematyzuje wiedzę, uczy koncentracji, nowych nazw, a także pozwala na weryfikację znajomości poszczególnych zasad ortograficznych (np. pisowni małą i dużą literą). Oczywiście „Państwa Miasta” to jedna z form edukacyjnej rozrywki – więcej propozycji zamieściliśmy w kursie Techniki Pamięciowe Junior.
J.R.
„Mnemotechniki niesamowicie przyśpieszają i upraszczają naukę.”
„Mapy myśli są tak przydatne, że się tylko w zasadzie spojrzy i już się wie, o o co chodzi.”
„Ortografia jest ciekawa, śmieszna i pozytywna (...)”
„Kiedy zapominam jak się pisze dany wyraz, to zaraz przypominam sobie postacie i już wiem jak się pisze ten wyraz.”
„Robię mniej błędów ortograficznych.”
