Uczniowie mający trudności w nauce ortografii często w ogóle nie zauważają problemu ortograficznego piszą tak, jak słyszą, nie stosują żadnych zasad ortograficznych lub stosują je niekonsekwentnie, np.: kuska, kóska (kózka), łafka (ławka), druszka, drórzka (dróżka).
Nieumiejętność korzystania z zasad ortograficznych jest jedną z głównych przyczyn trudności w uczeniu się ortografii przez dzieci.
Zasady wskazują dzieciom jak pisać wyrazy niezgodne z wymową i odgrywają dużą rolę w procesie nabywania umiejętności ortograficznych. Nie są celem nauczania, lecz środkiem prowadzącym do osiągnięcia umiejętności poprawnego pisania.
Pisanie według zasad wymaga nie tyle przyswojenia na pamięć określonej formuły słownej, ale przede wszystkim opanowania umiejętności przeprowadzania prawidłowych operacji umysłowych, które gwarantują właściwe zastosowanie danej zasady. Korzystanie z zasad w trakcie pisania wymaga przeprowadzania ciągłej, precyzyjnej i szybkiej analizy słuchowej słów, różnicowania ich i identyfikowania oraz aktualizowania wiedzy ortograficznej, co sprawia uczniom ogromną trudność. Uczniowie potrafią bezbłędnie powtórzyć daną zasadę ortograficzną, ale niestety niejednokrotnie nie umieją jej zastosować.
Zaburzenia percepcji słuchowej w zakresie analizy, syntezy i pamięci słuchowej, koncentracji oraz podzielności uwagi utrudniają prawidłowa identyfikację słowa oraz problemu ortograficznego.
W związku z tym uczniowie mający trudności w nauce ortografii często w ogóle nie zauważają problemu ortograficznego piszą tak, jak słyszą, nie stosują żadnych zasad ortograficznych lub stosują je niekonsekwentnie, np.: kuska, kóska (kózka), łafka (ławka), druszka, drórzka (dróżka).
Dlatego kształcenie umiejętności pisania według zasad ortograficznych musi zająć ważne miejsce w procesie dydaktycznym. Zajęcia poświęcone nauce zasad ortografii powinny być tak zorganizowane i przeprowadzone, aby zaangażowane zostały receptory: wzroku, słuchu i ruchu. Wprowadzając zasady ortograficzne należy pamiętać, żeby były one krótkie, jednoznaczne i łatwe do zapamiętania i sformułowane w formie twierdzącej, nie przeczącej. Ćwiczenia wprowadzające zasady powinny zaciekawić dziecko, mogą one mieć różną formę: od łamigłówek, po krzyżówki, rebusy. W celu utrwalenia zasad można wykonywać również ćwiczenia z zakresu: pisania z pamięci, pisania ze słuchu, przepisywania z uzupełnianiem.
Edukacja językowa dotycząca stosowania zasad ortograficznych powinna być realizowana systematycznie, przeplatać się i wzajemnie uzupełniać, wdrażać ucznia do pisania z zastosowaniem poznanych zasad ortograficznych.
(Źródło: „Jak pomóc uczniowi w nauce ortografii” Zdzisława Saduś).
„Mnemotechniki niesamowicie przyśpieszają i upraszczają naukę.”
„Mapy myśli są tak przydatne, że się tylko w zasadzie spojrzy i już się wie, o o co chodzi.”
„Ortografia jest ciekawa, śmieszna i pozytywna (...)”
„Kiedy zapominam jak się pisze dany wyraz, to zaraz przypominam sobie postacie i już wiem jak się pisze ten wyraz.”
„Robię mniej błędów ortograficznych.”
